عوامل فیلم
کارگردان: Ui-seok Jo, Byung-seo Kim
نویسنده: Kin-Yee Au
بازیگران: Hyo-ju Han, Woo-sung Jung, Jin Kyung
محصول 2013 کره جنوبی
نقد فیلم
در آثار ژانر اکشن سینمای جهان همواره در کنار قهرمانان اصلی فیلم که معمولا هم از جنس آقایان هستند بازیگران زن مکملی چه به عنوان شخصیت مثبت و چه به عنوان شخصیت منفی قرار می گیرند . حضور یا عدم حضور این بازیگران زن ،در روند داستان نقش عمده ای را ایفا نمی کند اما کارگردان های این ژانر اصرار دارند ،بازیگر زن در فیلم وجود داشته باشد.این حضور همیشگی اغلب به این علت است که حضور زنان در فیلم های این ژانر از خشونت ذاتی و بی رحمی معمول فیلم می کاهد .حضور بازیگر زن در لابلای صحنه های پر تحرک به بیننده کمک می کند میان اتفاقات رگبار گونه ی فیلم دقایقی را با آرامش سپری کند و نفسی تازه کند.
اما فیلم اکشن پلیسی Cold eyes بر خلاف جریان غالب این ژانر قهرمان اصلی خود را یک زن انتخاب می کند .البته آثار دیگری هم وجود دارند که در آن نقش اصلی را یک زن ایفا می کند اما حرکات و واکنش هایش ، مردی است در لباس زن.همان خشونت همان خشم و همان بی رحمی در رفتار های این زنان دیده می شود.در Cold eyes بازیگر اصلی واقعا یک زن است با همان لطافت های زنانگی که بار سختی های کار پلیس مخفی بودن را در کنار مشکلات یک زن در این شغل به دوش می کشد و از دل همین تضادها درام اثر شکل می گیرد.
در ژانر اکشن هر اتفاق دلیلی برای خودش است به این معنی که برای اتفاقات پیش برنده ی داستان ، الزام فیلم نامه ای وجود ندارد و نیازی به شخصیت پردازی های دقیق برای روایت داستان نیست.اما. Cold eyes با شخصیت پردازی مناسب و به اندازه اش خود را از سطح یک اثر صرفا اکشن رها می کند .این شخصیت پردازی نه آن قدر زیاد است که فیلم دچار گزافه گویی شود و نه آن قدر بی قوام و سست بنیان است که بیننده پس بزند.این نقطه قوت ، باعث شده است که اثر بتواند دامنه مخاطبانش را گسترده تر نماید و تنها اکشنی برای نوجوانان و جوانان نباشد.استفاده از موقعیت های نمایشی کوچک و با نمک مثل صحنه ای که بیسیم روشن است و صداهای عجیب و غریب دوستان خوک گل به سر را متوجه موقعیت او می کند و یا استفاده از نام حیوانات در عملیات و شوخی هایی که از این رهگذر شکل می گیرد حال و هوای خوبی به اثر بخشیده است.البته شاید بتوان استفاده از این نام ها را راهکار کارگردان برای به خاطر سپردن اسامی شخصیت ها دانست.چرا که استفاده از نام های کره ای -به دلیل آوایی بودن زیان کره ای - بیننده را گیج می کند و از فضای فیلم خارج می نماید.
اگر قرار باشد مهمترین عامل در موفقیت یک اثر اکشن –پلیسی را انتخاب کنیم ، به نظر نگارنده این عامل توجه به جزئیات است.Cold eyesنگاه وسواس گونه ای به جزییات اتفاقات و وقایع دارد.به عنوان مثال در صحنه های تعقیب و گریز سایه که در کوچه های شهر سئول اتفاق می افتد همه ی وقایع به دقیق ترین شکل ممکن نمایش داده می شوند.کارگردان به خوبی توانسته است با کمک مشاوران پلیسی خود ، حال و هوای یک تعقیب و گریز شهری را به بیننده القا کند.چگونگی تعقیب ، شناسایی شدن از طرف سوژه ، تغییر موقعیت های سریع ، جا به جا شدنِ با منطق نیروها ، همه و همه به کمک فرم خوب فیلم Cold eyes را از سایر آثار اکشن چند سال اخیر سینمای کره متمایز می کند.
فیلم در فرم خود هیچ چیز از یک اثر درجه یک جهانی کم ندارد.فیلم برداری عالی که منطق حرکت دوربیین را به درستی رعایت می کند. حرکات نرم دوربین در صحنه های کم تحرک و حسی تر و حرکات سریع دوربین در صحنه های تعقیب و گریز و در صحنه های اکشن به خوبی تماشاگر را در فضای فیلم قرار می دهد. از دیگر ویژگی های مثبت اثر می توان به تدوین خوب آن اشاره کرد .کارگردان به کمک تدوین ساده اما دقیق خود به راحتی توانسته ریتمی مناسبی ایجاد کند.گاهی با کات های پشت سر هم و با ضرباهنگ تمپوی موسیقی ، ریتم سریعی به اثر می بخشد و گاهی به دوربین اجازه خودنمایی بیشتری می دهد و سکانس هایی نسبتا طولانی با ریتمی ملایم را خلق می کند.البته این کندی به هیچ وجه ملال آور نیست و بیننده را خسته نمی کند.
Cold eyes اثر کم اشتباهی است ولی بی عیب نیست. از ایراد هایی که می توان به اثر گرفت یکی در پایان بندی است که دستگیری سایه قدری ساده لوحانه واتفاقی به نظر می رسد که با جزیی گویی های قبل فیلم هم خوانی ندارد.توقع می رفت کارگردان برای دیدار دوباره خوک با سایه صحنه ی پرشکوه تری را درنظر گرفته باشد یا حد اقل مانند داستانی که شاهین برای خوک گل به سر تعریف می کنند بعد از گذشت مدت زمانی طولانی این رویاروییِ اتفاقی رخ دهد.ایراد دیگری که می شود به فیلم گرفت عدم وجود مولفه های شرقی و بی هویتی ملی در اثر است. اگر اسامی و لوکیشن ها تغییر کند این اثر می تواند متعلق به هر جای دیگری از دنیا هم باشد.
در مجموع Cold eyes از اکشن –پلیسی های خوش ساخت چند سال اخیر سینما و نمونه ای بسیار خوب از یک اثر سینمای بدنه در سطح جهانی است که اغلب طرفداران زیادی دارد . سینمای کره می تواند با ساخت آثاری از همین دست بر بخش مهمی از مدیریت افکار عمومی کشورش تاثیر گذار باشد و قدرت رسانه ای خود را تقویت کند. ما نیز مانند همیشه باید امیدوار باشیم آثار سینمای بدنه ی کشورمان از شوخی های بی نمک و مهمل گویی های بی ربط رها شود و به سمت این نوع از سینمای بدنه حرکت کند.البته امیدواری نه هزینه ای دارد و نه تلاشی را می طلبد ، پس ما هم مانند سینماگرانمان دست روی دست می گذاریم و فقط ابراز امیدواری می کنیم که شرایط بهبود یابد.
این نقد در سایت فیلموویز هم منتشر شده است.